Сумесная заява прэзідэнта і прэм’ер-міністра Фінляндыі аб намеры краіны ўвайсці ў НАТА, зробленая 12 мая, з’яўляецца толькі першым і далёка не асноўным крокам на шляху да афіцыйнага членства ў альянсе. Пры гэтым у якасці асноўнага аргумента на карысць уступлення ў ваенна-палітычны блок Фінляндыі, якая раней праводзіла палітыку ваеннага недалучэння, абрана дастаткова кволая падстава – грамадскі погляд, здольны змяніцца ў любы момант пад уздзеяннем тых або іншых фактараў.
Сапраўды, апытанні, якія праводзіліся, паказваюць, што сёння больш за 70% фінскіх грамадзян выступаюць за далучэнне да НАТА. Аднак за гэтым паказчыкам у асноўным стаяць эмоцыі, звязаныя з сітуацыяй ва Украіне, а не рэальныя пагрозы бяспекі іх дзяржаве. Дзесяцігоддзямі членства ў НАТА адобрывалі не больш за 30% фінаў, нават у пачатку гэтага года такое рашэнне гатовы былі падтрымаць толькі каля чвэрці жыхароў краіны. А гэта значыць, што, уступіўшы ў альянс, Хельсінкі могуць стаць заложнікамі сітуацыі: спецыяльная ваенная аперацыя ва Украіне калі-небудзь закончыцца, эмоцыі спадуць, грамадскі погляд вернецца на ранейшыя пазіцыі, а прынятыя ў сувязі з членствам у НАТА абавязацельствы і адносіны з Расіяй, якія абвастрыліся, застануцца. Няма сумненняў, што гэта супярэчнасць доўгі час будзе актыўна выкарыстоўвацца і ва ўнутрыпалітычнай барацьбе ў самой Фінляндыі.
Паказальна, што рэферэндум па важнейшым для дзяржавы пытанні не плануецца. Бо гэта можа прымусіць многіх выбаршчыкаў значна сур’ёзней аднесціся да лёсавызначальнага выбару, узважыць усе доказы за і супраць уступлення Фінляндыі ў НАТА.