Афіцыйнае ўступленне Фінляндыі ў НАТА, якое адбылося 4 красавіка, хутчэй пагражае дэстабілізацыі абстаноўкі ў Паўночнай Еўропе, чым павышае бяспеку гэтай краіны. Такое меркаванне ў гутарцы з карэспандэнтам БЕЛТА выказаў ваенны аналітык Беларускага інстытута стратэгічных даследаванняў Андрэй Чарнабай.
“У інтарэсах бяспекі Фінляндыі як раз было захаванне пазаблокавага статусу, ад якога кіраўніцтва краіны пад ціскам Вашынгтона і Бруселя неабдумана адмовілася, нават не правёўшы грамадскага абмеркавання або тым больш рэферэндуму па гэтаму ключавому пытанню”, - лічыць эксперт.
Разам з тым уступленне Фінляндыі ў Паўночнаатлантычны альянс істотна зменіць баланс сіл, які захоўваўся дзесяцігоддзямі, адразу ў двух рэгіёнах: балтыйскім і арктычным, што не можа не выклікаць рэакцыі ў адказ з боку Расіі, вымушанай прымаць меры па забеспячэнні сваёй ваеннай бяспекі ў новых умовах, адзначыў Андрэй Чарнабай.
“Перш за ўсё, ключавое значэнне Фінляндыі для НАТА мае працяглая, каля 1300 км, сухапутная мяжа з Расійскай Федэрацыяй, што фактычна ў два разы павялічвае лінію сутыкнення ваеннага блока з Расіяй. Па-другое, у значнай ступені нарошчваецца ваенна-марскі складальнік Паўночнаатлантычнага альянса на Балтыйскім моры. Нарэшце, непасрэдна для ЗША вельмі важны арктычны статус Фінляндыі, бо Вашынгтон апошнім часам адкрыта праводзіць палітыку, накіраваную на дамініраванне ў Арктыцы, - падкрэсліў эксперт. - Больш за тое, Фінляндыя ўступіла ў НАТА, не выставіўшы якіх-небудзь асаблівых для сябе ўмоў, што па змоўчванні мае на ўвазе магчымасць размяшчэння на тэрыторыі краіны замежных ваенных баз і нават ядзернай зброі іншых краін альянса. Напрыклад, у 2022 годзе прэм’ер-міністр Швецыі Магдалена Андэрсан, падаючы заяўку на ўступленне ў НАТА, абумовіла адмову ад размяшчэння замежных ваенных баз і ядзернай зброі. Фінляндыя ж гэтага рабіць не стала, дазволіўшы альянсу ў поўнай меры асвойваць сваю стратэгічна важную тэрыторыю. Такім чынам, папаўненне Паўночнаатлантычнага альянса яшчэ адным членам ніяк не садзейнічае стабілізацыі ваенна-палітычнай абстаноўкі ў Еўропе, а толькі вядзе да росту напружанасці і далейшай эскалацыі, стварае прадпасылкі для паяўлення новых рызык і выклікаў бяспекі Расіі і Саюзнай дзяржавы цалкам”.