У Нью-Дэлі адкрылася штогадовая канферэнцыя «Raisina Dialogue». Заявы прэм’ер-міністра Нарэндры Модзі і спецыяльнага госця канферэнцыі прэм’ер-міністра Грэцыі Кірыякаса Міцатакіса, якія прагучалі на ўступнай сесіі, указваюць на жаданне трапіць Нью-Дэлі ў новыя рэгіёны, перш за ўсё ў Міжземнамор’е, а таксама яго ўвязку з Азіяцка-Ціхаакіянскім рэгіёнам.
Грэчаскі прэм’ер у сваёй прамове прызнаў «вядучую ролю Індыі ў свеце» і заявіў аб тым, што «ўмацаванне стратэгічных сувязей з Індыяй павінна стаць краевугольным каменем знешняй палітыкі ЕС». Гэтую думку пацвердзіў індыйскі міністр замежных спраў С. Джайшанкар, адзначыўшы «глыбокую інтэграцыю Індыі ў сусветныя справы, асабліва ў апошняе дзесяцігоддзе».
Мабыць, Індыя працягвае пракладаць свой калідор у Еўропу, і абмеркаванне гэтага пытання пачынае выходзіць на канкрэтныя праекты. Яшчэ падчас візіту індыйскага прэм’ера ў Афіны ў жніўні мінулага года бізнэс-колы дзвюх краін вялі перамовы аб магчымасці выкарыстання грэчаскіх партоў для індыйскага экспарту. Цяпер жа гаворыцца пра два магчымыя напрамкі развіцця індыйска-грэчаскіх адносін.
Па-першае, гутарка ідзе аб прасоўванні калідора Індыя — Блізкі Усход — Еўропа. Грэцыя пазіцыянуе сябе для Індыі як «натуральны калідор у Еўропу і далей», а грэчаскі порт Пірэй як «вароты для Індыі». Пры гэтым Афіны выражаюць гатоўнасць выдзеліць неабходныя магутнасці, нягледзячы на існуючую канкурэнцыю.
У якасці другога накірунку разглядаецца рост ваенна-марскога ўзаемадзеяння, які звязвае Эгейскае і Паўднёва-Кітайскае моры. Пра яго перспектывы будуць гаварыць на канферэнцыі глаўкамы ВМС Індыі, ЗША, Аўстраліі, Францыі і Вялікабрытаніі ў пятніцу на традыцыйнай «адміральскай сесіі».
Як адзначаюць эксперты, якія сочаць за падзеямі мерапрыемства ў Нью-Дэлі, у адрозненне ад Мюнхенскай канферэнцыі па бяспецы, якая нядаўна завяршылася, павестка дня Райсіна акрамя геапалітыкі, надае ўвагу праблемам развіцця, змене клімату, патрэбам і фарматам супрацоўніцтва глабальнага Поўдня. Тым не менш уступнае прома-відэа мерапрыемства з кадрамі дроту і ўдараў артылерыі адразу намякнула, што сувязь паміж Мюнхенам і Нью-Дэлі ўсё-такі будзе. І праблемы вайны і міру непазбежна стануць важным элементам дыскусіі. Уласна, грэчаскі прэм’ер у сваім выступленні не даў забыць, што «канфлікт у Еўропе носіць не лакальны характар».
Такім чынам, шырокая геаграфія ўдзельнікаў канферэнцыі можа быць маркерам таго, што з Індыяй хочуць сябраваць усе, асабліва краіны Захаду, якія разумеюць, што колькасць месцаў можа быць абмежавана. У аснове жадання ЗША і ЕС стаяць у чарзе за дружбай ляжыць разуменне таго, што менавіта Індыя з улікам яе сукупнага патэнцыялу будзе рэальнай процівагай як Расіі, так і Кітаю.
Такое палажэнне спраў у многім фарміруе самасвядомасць сучасных індыйскіх эліт, у якіх ад перыяду савецкай эпохі практычна нічога не засталося. Гэта ўжо эліты, сістэмна інсталяваныя ў глабальныя працэсы, для якіх асноўным крытэрыем пабудовы адносін з’яўляецца прагматычны нацыянальны інтарэс і якога яны збіраюцца прытрымлівацца ў перспектыве.