Захаванне, прымнажэнне і развіццё
На чарговай сесіі Савета калектыўнай бяспекі АДКБ, якая прайшла на мінулым тыдні ў сталіцы Казахстана Астане, Прэзідэнт Беларусі чарговы раз прадэманстраваў, што наша краіна – паслядоўны прыхільнік развіцця гэтай ваенна-палітычнай арганізацыі. Аляксандр Лукашэнка падкрэсліў, што з года ў год абстаноўка ў свеце толькі пагаршаецца, нормы і прынцыпы міжнароднага права падмяняюцца нейкімі суб'ектыўнымі і сітуатыўна-змянянымі правіламі, інструментамі ваеннага і інфармацыйнага шантажу. Імкліва набірае абароты гонка ўзбраенняў. На думку лідара беларускай дзяржавы, у новай парадыгме міжнародных адносін АДКБ павінна стаць адной з ваенна-палітычных апор архітэктуры бяспекі Еўразійскага кантынента, якая фарміруецца, задаваць трэнд ўсяму парадку дня рэгіянальнай бяспекі.
Аналітык Беларускага інстытута стратэгічных даследаванняў Вольга Лазоркіна нагадвае, што сусветная супольнасць не ў першы раз задаецца пытаннямі аб тым, наколькі правільна арганізаваны наш свет, ці сапраўды ўсе краіны з'яўляюцца раўнапраўнымі яго членамі:
– Адказы відавочныя. Па многіх напрамках паказчыкі істотна пагоршаныя. У інфармацыйнай прасторы замацаваўся тэрмін "залаты мільярд", утварыліся вузкія элітныя клубы ("Вялікая сямёрка"), форумы, якія дыктуюць правілы вядзення эканомікі (Давоскі), і мноства іншых фарматаў. Сёння важна разумець: мы зноў проста задаем адзін аднаму пытанні ці сапраўды маем намер змяніць якасць міжнародных адносін? На шчасце для нашай планеты, большасць краін разумее, што свет не перажыве трэцюю сусветную вайну.
II Міжнародная канферэнцыя па еўразійскай бяспецы, якая прайшла ў Мінску, на думку аналітыка, наглядна паказала, наколькі вялікая заклапочанасць ростам эскалацыі, як настойліва прадстаўнікі з самых розных краін шукаюць выхад з сітуацыі, як неабходна ўсім не закрывацца за платамі, а размаўляць і сумесна распрацоўваць меры для мірнага суіснавання:
– Для Беларусі шматпалярнасць – гэта не проста паліталагічны тэрмін, гэта базіс для развіцця краіны, гарантавання бяспекі ў шырокім кантэксце. Не абранасць, а раўнапраўе, на нашу думку, павінна ўзначаліць палітычны слоўнік сучаснасці. Не знішчэнне і адмена, а захаванне, прымнажэнне і развіццё.
Для Беларусі і, я перакананая, для мноства краін свету яны з'яўляюцца кропкамі апоры будучай светабудовы. Безумоўна, шматпалярнасць – гэта не панацэя ад канфліктаў і войнаў. Але канкурэнцыя і амбіцыі могуць і павінны быць разумнымі, а спрэчкі і рознагалоссі – канструктыўнымі. Колькасць людзей з вышэйшай адукацыяй у свеце павялічваецца штогод, дык няўжо мы не ў стане знайсці агульныя падыходы?
Працэс работы над памылкамі мінулага запушчаны, і важна давесці яго да лагічнага канца, лічыць Вольга Лазоркіна:
– Як паказвае гісторыя, ні адна з дзяржаў не з'яўляецца ідэалам для пераймання. Усе мы перажываем ўзлёты і падзенні. Але будучыня заўсёды была за тымі, хто можа ўстаць і рухацца наперад.