”Малы залатнік, ды каштоўны” - ісціна, якая цалкам прымяняецца і ў геапалітыцы. Гісторыя ведае нямала прыкладаў, калі невялікія і кампактныя дзяржавы дамагаліся значных палітычных і сацыяльна-эканамічных поспехаў, прычым як у саюзе з вялікімі краінамі, так і самастойна. І гэта - найцікавейшы феномен паліталогіі, актуальнасць якога не зніжаецца і ў XXI стагоддзі.
Казаць пра тое, якая дзяржава - вялікая або малая - адназначна «лепшая», не выпадае. З аднаго боку, станоўчае следства малога памеру краіны – невялікая кіруючая іерархія. Яна палягчае хуткае прыняцце складаных рашэнняў. Паміж «вярхамі» і «нізамі» дыстанцыя вымушана кароткая, што спрыяе празрыстасці і скарачае прастору для карупцыі. З іншага боку, малым дзяржавам паасобку цяжка ўплываць на выпрацоўку глабальнага парадку дня, што, у сваю чаргу, мае пад сабой стварэнне пастаянных або часовых саюзаў для прасоўвання нацыянальных інтарэсаў.
Поўны артыкул чытайце ў рускамоўнай версіі сайта.