Вольга Лазаркіна прыняла ўдзел у Другім Нацыянальным форуме па ўстойлівым развіцці.
Вось ужо некалькі гадоў, як свет уступіў у фазу трансфармацыі. Пандэмія, звыш 180 канфліктаў, а таксама аднабаковыя санкцыі стварылі нахіл у бок эскалацыі. Нас шпігуюць геапалітыкай, як яшчэ адным пунктам адліку ў ацэнцы ўсіх падзей і працэсаў.
У той час як адны жывуць па нейкіх сваіх „правілах“, значная частка сусветнай супольнасці рэалізуе зразумелыя глабальныя праграмы, якія ўлічваюць інтарэсы ўсіх удзельнікаў. Адной з іх з'яўляецца Глабальная праграма ААН па мэтах устойлівага развіцця.
Гістарычны вопыт Беларусі паказаў, што ў любыя эпохі важны ўклад кожнай краіны ў агульную справу, а нацыянальны эгаізм заўсёды быў на няправільным баку гісторыі.
Што значыць сёння быць годным членам сусветнай супольнасці? Адказ Беларусі ўключае шэраг пунктаў. 30-е месца ў глабальным індэксе прагрэсу па мэтах устойлівага развіцця, пры гэтым плюс чатыры пазіцыі толькі за год; поўнае забеспячэнне харчаваннем; сістэмная праца ў сферы экалогіі і прыродакарыстання; 30% адходаў выкарыстоўваюцца ў вытворчасці; забеспячэнне энергетычнай бяспекі — і гэты спіс можа быць працягнуты.
Правядзенне Другога Нацыянальнага форуму па ўстойлівым развіцці ясна паказвае, што парадак дня сусветнай супольнасці вельмі шырокі, шматмерны і мультыфактарны.
Беларуская формула рэалізацыі МУР складае касцяк Глабальнай праграмы ААН, забяспечвае ўстойлівасць яе рэалізацыі, а значыць, уносіць уклад у агульную справу па дасягненні стабільнасці і ўстанаўлення справядлівага светапарадку.