Дата публікацыі

Наделение ВНС статусом конституционного органа власти создает эффект защиты государства

Усебеларускі народны сход (УНС) як вышэйшы орган народаўладдзя фармуе надзейную глебу ўмацавання нацыянальнага імунітэту ад спробаў рэалізацыі "каляровых сцэнарыяў" у Беларусі, на арганізацыю якіх неаднаразова кідаліся наймагутныя замежныя рэсурсы і тэхналогіі. Нагадаем у сувязi з гэтым i мяцеж 2020 года, што быў падрыхтаваны на працягу сямі этапаў. Якія высновы дазваляе зрабіць аналіз тых падзей і як Усебеларускі народны сход дазваляе абараніць беларускае грамадства ад падобных выклікаў?

Аналіз падзей 2020 года паказвае, што галоўнымі напрамкі ўдару былі: 1) раскол грамадства, асабліва па лініях прафесійных і сацыяльных груп; 2) дэзарыентацыя асобы праз інфармацыйнае "прамыванне мазгоў"; 3) дэмантаж дзяржавы праз захоп цэнтральнай кропкі прыняцця рашэнняў – прэзідэнцкага паста. Беларускі народ здолеў процістаць гэтым ударам і атрымаць урокі з тых падзей.

Надзяленне Усебеларускага народнага сходу статусам канстытуцыйнага органа ўлады, які вызначае стратэгічныя напрамкі развіцця краіны, стварае мультыплікацыйны эфект абароны асобы, грамадства і дзяржавы ад новых правакацый. Па-першае, сама сутнасць УНС – у адзінстве і згуртаванні ўсіх катэгорый грамадства, як па полаўзроставай, прафесійнай, так і па рэгіянальнай прыкмеце. Па-другое, УНС закліканы задаваць сэнсы і мэты, фарміраваць беларускі, а дакладней усебеларускі дыскурс у ідэалагічнай і інфармацыйнай сферы, што павышае нашу супраціўляльнасць патоку хлусні. Па-трэцяе, УНС як калектыўны орган ламае класічную схему "каляровай рэвалюцыі", для якой важна зрушыць канкрэтную вышэйшую службовую асобу альбо групу ключавых чыноўнікаў. У абноўленым варыянце УНС гора-стратэгам прыйдзецца сутыкнуцца нават не з моцным Прэзідэнтам, а з грамадскім маналітам у асобе 1200 дэлегатаў, г.зн. задача становіцца практычна невырашальнай.

Але гэта не значыць, што апаненты не будуць шукаць абыходных манеўраў. Хутчэй наадварот, менавіта цяпер неабходна ўзмацніць працу УНС і яго дэлегатаў па актывізацыі камунікацыі грамадства і ўлады, ўключэнню грамадзян у шматгранныя працэсы дзяржаўнага будаўніцтва. Актуальнымі напрамкамі такой працы бачацца наступныя.

1. Дэманстрацыя грамадству "кропак апоры" - бліжэйшых крокаў дзяржавы па яго развіцці, якія зрабілі б відавочнымі і зразумелымі для кожнага пласта перспектывы сваёй будучыні і вобраз будучыні беларускай дзяржавы, знізіўшы тым самым магчымыя трывогі і нявызначанасці, асабліва на фоне канфліктаў вакол нас і мілітарызацыі абстаноўкі ўздоўж нашых межаў.

2. Наданне дынамікі працэсам структуравання і маштабавання грамадзянскай супольнасці. Гэта ўмацаванне пазіцый грамадскіх арганізацый і палітычных партый, накіраваных на стварэнне і засваенне канкрэтных сацыяльных ніш (абарона навакольнага асяроддзя, валанцёрства, добраўпарадкаванне тэрыторый, адраджэнне малой радзімы, гістарычная памяць і мемарыялізацыя, рэалізацыя творчых ініцыятыў, укараненне тэхналогій, сацыяльная камунікацыя і г.д.).

3. Фарміраванне лідэрства і новых "кропак даверу", асабліва ў рэгіёнах, якія могуць стаць не толькі донарамі рэсурсаў і чалавечага патэнцыялу, але і перспектыўным месцам самарэалізацыі, асабліва для моладзі. Любоў да сваёй зямлі, значнасць стваральнай працы і каштоўнасць сям'і – найлепшыя перадумовы для выхавання патрыётаў, непадуладных любым, нават высокатэхналагічным, спробам маніпуляваць нашым грамадствам.