Інфармацыя аб размяшчэнні расійскай тактычнай ядзернай зброі на тэрыторыі Беларусі выклікала бурную рэакцыю з боку сродкаў масавай інфармацыі і грамадскасці. Ваенны аналітык Беларускага інстытута стратэгічных даследаванняў Аляксандр Кетнер упэўнены, што тут неабходна растлумачыць сітуацыю, каб не дапусціць падмены паняццяў. Ён падкрэслівае:
- У нашай краіне мяркуецца толькі захоўванне, і не ядзернай зброі, а боепрыпасаў да яго.
Трэба сказаць, што краіны, якія валодаюць ядзернай зброяй, утрымліваюць вельмі жорсткую манаполію на валоданне ёй. Іх усяго дзевяць у свеце. Размяшчэнне ядзернай зброі на тэрыторыі іншых краін або боепрыпасаў да яе не робіць іх ядзернымі дзяржавамі. Напрыклад, ЗША размясцілі ядзерную зброю ў пяці дзяржавах Еўропы: Бельгіі, Нідэрландах, Германіі, Грэцыі і Турцыі, - але гэтыя краіны ядзернымі не з’яўляюцца.
Каментуючы заяву Прэзідэнта Расіі, можна гаварыць толькі пра намеры па размяшчэнні ядзерных боепрыпасаў на тэрыторыі нашай краіны. Што мае на мэце Расія? Перш за ўсё, палітычнае рашэнне. Неабходна паказаць адзінства мэтаў, згуртаванасць Саюзнай дзяржавы. Тым больш, на фоне тых падзей, якія адбываюцца зараз у АДКБ. Другая мэта - чыста ваенная. Трэба скараціць час падвозу боепрыпасаў і размеркаваць іх па прынцыпе “не трымаць яйкі ў адной карзіне”. Беларусь у гэтым сэнсе выгадна адрозніваецца ад Калінінградскай вобласці: наяўнасць сухапутнай мяжы з Расіяй дазваляе дастаўляць боепрыпасы чыгуначным і аўтамабільным транспартам, што намнога танней, хутчэй і бяспечней, чым марскім або паветраным шляхам.
Што дае Рэспубліцы Беларусь размяшчэнне ядзерных боепрыпасаў? Перш за ўсё, гэта гарантыя бяспекі і больш высокі ўзровень даверу і падтрымкі з боку Расійскай Федэрацыі. Акрамя таго, трэба разумець, што ядзерная зброя - гэта не зброя нападзення або абароны. Гэта зброя стрымлівання. Я спадзяюя, што наяўнасць тактычнай ядзернай зброі на тэрыторыі нашай краіны закліча некаторыя гарачыя галовы да вядзення дыялога, рашэння пытанняў за сталом перагавораў.