Аналітыкі лічбавай сферы ўжо аднеслі распаўсюджванне фэйкаў і дыпфэйкаў да найбольш значных кіберпагроз гэтага года. Па розных ацэнках, ужо сёння да 60 адсоткаў сусветнага інтэрнэт-трафіку забяспечваюць штучныя праграмы, занятыя ў тым ліку і ў распаўсюджванні розных чутак і інфармацыйных ўкідаў. Гэтую інфармацыйную атруту Прэзідэнт на лютаўскай нарадзе з кіраўнікамі вядучых дзяржаўных СМІ параўнаў з хімічнай зброяй. Як раскрутка непраўдзівых інфармацыйных падстаў фармуе грамадскую думку і што можна гэтаму супрацьпаставіць, мы абмеркавалі разам са спецыялістамі. У размове прымалі ўдзел аналітык Беларускага інстытута стратэгічных даследаванняў (БІСД) Віталь Дэміраў, намеснік старшыні Пастаяннай камісіі па міжнародных справах Палаты прадстаўнікоў Алег Гайдукевіч, а таксама прафесар Аляксандр Іваноўскі - эксперт, які ў складзе навукова-экспертнай групы пры Дзяржаўным сакратарыяце Савета Бяспекі распрацоўваў Канцэпцыю інфармацыйнай бяспекі.
Аматары смажаных фактаў
"Р": Сёння фэйкавую інфармацыя часцяком становіцца інструментам інфармацыйнага і знешнепалітычнага ўздзеяння. Што ў гэтым сэнсе адбываецца ў нашай краіне? Якога ўзроўню і тэматыкі фэйкі распаўсюджаныя?
В. Дэміраў: У краіне каля 74 адсоткаў насельніцтва - карыстальнікі інтэрнэту. Прычым парадыгма сеткавага ўзаемадзеяння за апошні час істотна змянілася: павялічылася колькасць саміх карыстальнікаў, іх статус сёння дазваляе мадэраваць інфармацыю, змяняць кантэнт, уносіць свае асабістыя дадзеныя. Усё гэта дазваляе больш эфектыўна выбудоўваць камерцыйныя і бізнес-мадэлі, інфармацыйную палітыку, з-за чаго інфармацыйная прастора стала асяроддзем дастаткова актыўнага распаўсюджвання чутак, фэйкаў. Любы блогер або актывіст, пры валоданні якім-небудзь каналам (YouTube, Telegram і іншых), можа канкураваць з класічнымі СМІ, вызначаць інфармацыйную позву, уздзейнічаць на масавую свядомасць. Безумоўна, гэта стварае пэўны дыяпазон рызык.
Канцэпцыя інфармацыйнай бяспекі, якая дзейнічае ў нас, мае на мэце абарону, у тым ліку, і ад дэструктыўнага зместу і сэнсаў, у адрозненне ад Захаду, дзе, як правіла, абараняюць толькі каналы распаўсюду інфармацыі ў рамках канцэпцыі кібербяспекі. У цэлым, наша дзяржава выбрала збалансаваную і граматную палітыку ў рэгуляванні інфармацыйнай прасторы.
Поспехі мы бачым і на фоне бягучых працэсаў: у сувязі з пандэміяй COVID-19 многія спрабуюць распаўсюджваць недакладную інфармацыю, сеяць паніку, аднак мы бачым нават на прыкладзе нашай гутаркі, што дзяржава звяртае пільную ўвагу на дадзеную тэму і прымае ў далейшым прафесійныя меры па рэгуляванні сітуацыі.
Поўны артыкул чытайце ў рускамоўнай версіі сайта.